سلول‌های بنیادی جنینی سلول‌های پرتوانی (Pluripotent) هستند که قادرند به هر نوع سلولی تبدیل شوند. این سلول‌ها از جنین  ۳-۵روزه موش یا ۴ تا ۵ روزه انسان جداسازی شده و تحت شرایط خاصی در آزمایشگاه نگهداری می‌شوند. پرتوانی و تكثیر نامحدود دو ویژگی بسیار مهم این سلول‌های بنیادی است که آن‌ها را از بقیه سلول‌ها متمایز می‌کند. جهت استفاده کارامد از این سلول‌ها لازم است شرایط محیط کشت به نحوی تنظیم شود که این دو ویژگی حفظ بشوند. بنابراین جهت کشت، ابتدا از سلول‌های فیبروبلاست جنین ۵-۱۲ روزه موش (mouse embryo fibroblast; MEF) به عنوان تغذیه‌کننده و از یک ماده مهارکننده تمایز مانند  (Leukemia inhibitory factor; LIF) استفاده می‌شود. درهنگام نیاز می‌توان سلول‌های بنیادی جنینی را به صورت هدفمند تحت تأثیر بعضی شرایط فیزیولوژیك یا آزمایشگاهی به سلول‌های تخصص یافته و کارآمد تمایز داده و این سلول‌ها را جایگزین سلول‌های آسیب دیده یا بیمار کرد. استفاده از سلول‌های بنیادی برای مقاصد و اهداف گوناگون در دنیای پزشکی روز به روز بیشتر می‌شود بطوریکه چشم‌انداز روشنی را جهت درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله نابینایی، ناباروري، سرطان، ضايعات عضله قلبی، ضايعات عصبی، سوختگی‌ها و ضايعات پوستی، دیابت و .... ترسیم می‌کند.